Chile-Argentina-Chile-Argentina-Chile-Argentina

Peace lieve vrienden en familie! Ik schrijf dit berichtje vanuit een internetcafé in El Bolsón, een vredig hippiedorpje midden in de bergen :). ¡Me gusta aquí!

Er valt heel wat bij te schrijven (zo begint elke blog ik weet het :)) dus ik zal er maar eens aan beginnen zeker? Hier volgt het verhaal van Kaat en Nikki (uit Engeland) en hun queeste naar het meest Zuidelijke staartje van de wereld...

Na het vertrek van mijn geliefde zusje en onzen Iver ben ik nog een weekje blijven plakken in Santiago waar ik besliste de lange tocht naar het koude, dure maar prachtige Patagonia te wagen.

20/02/09 Pucón
Idyllisch (ski)dorpje op 8 uur zuidwaarts van Santiago met een prachtig zicht op een met sneeuw bedekte vulkaan, maar... supertoeristisch. Hier heb ik mijn eerste paardrijtochtje in mijn leven gemaakt, eerst op een superboring lui saai paard en daarna (nadat ik met de gids van paard had gewisseld) een vrij wild en agressief paard waar ik bijna afviel. Niet echt mijn ding dus denk ik :), maar wel mooi! De eerste avond in Pucón (in een supergezellig hostel) heb ik mijn eerste roadtripmate leren kennen:Edwardo(Chileen). Hij moest voor zijn werk (koop en verkoop van hout) in het godvergeten dorpje Neltume zijn en wilde er graag een roadtripje van maken met als eindbestemming San Martin de los Andes in Argentina. Ik ging in op zijn voorstel om door het prachtige lake district van Chile en Argentina te reizen (volledig off the beaten track uiteraard, geen enkele toerist gezien in 5 dagen) en kon Nikki (mijn Engelse vriendin die ik in Santiago had leren kennen) overtuigen om ook mee te gaan.
Na een tweedaagse rit langs uitgestrekte meren en Chileense (haven)dorpjes namen we de boot naar Argentinië. Heel de reis U2 geluisterd, Edwardo was er compleet wild van en ik zal het nummer 'In the name of love' nooit meer kunnen luisteren zonder aan ons crazy roadtripke te denken :)!
Uiteindelijk zijn we twee dagen in Argentinië gebleven (in 2 verschillende dorpkes à la Pucón met houten chalets en chocolateries en fondu en een Valmorelachtig sfeertje maar dan in de zomer).

Daarna dropte Edwardo Nikki en mij af in Osorno (Chile) waar we een prachtige natuurwandeling maakten en een zot feestje met gratis Pisco sour (typisch Chileens drankske) bouwden. (Dat herinnert mij eraan dat ik in Pucón ook een heel tof nachtje heb gehad met enkele Chileense meisjes en jongens die bij mij op de kamer sliepen. We zijn gaan zingen in een karaokebar en nadien op een schuimfuif beland waar spijtig genoeg mijn dierbare camera gesneuveld is, maar heb ondertussen al een nieuwe...).

27/02 - 03/03 Het 'we geraken maar niet in het zuiden' - weekje.
Vanuit Osorno zijn we gebust naar Puerto Varas, een heel gezellig Chileens havenstadje. Na een tweetal dagen gevuld met het aankopen van spullen voor het zuiden (bergschoenen, waterdichte broek,...) en mooie wandelingen in de buurt, nam onz reis weer een onverwachte en zotte wending.
We zaten 's avonds in een bar waarna we niet meer in het hostel konden want dat sloot blijkbaar om 24u en waardoor we uiteindelijk met een 5tal Chileense jongens en meisjes in een jeep richting de Osornovulkaan zijn beland. De volgende 2 dagen zijn we blijven plakken in een hotel (dat gesloten was maar we waren bevriend met de eigenaar dus konden er gratis blijven, het was er PRACHTIG) halverwege de vulkaan. Klinkt allemaal een beetje bizar waarschijnlijk maar zo was het. We zaten in een leeg hotel op een vulkaan en hebben een jeeprit naar de top van de vulkaan gemaakt (ik post foto's...) Rare boel. Maar Nikki had een liefdesaffaire :D met één van de mannen daar dus zijn we daar even blijven plakken. Ik heb uren gezocht naar een manier om door Chili in Puerto Natals (ons einddoel) te geraken maar dat was blijkbaar niet mogelijk dus zijn we terug naar boven (richting Osorno) gereden met onze nieuwe vrienden.
In San Pablo (dorp in de buurt van Osorno) verbleven we 2 dagen bij een andere Chileen in een houten huisje in the middle of nowhere met enkel koeien om ons heen en geen electriciteit en toilet. Maar wel zalig mooi en rustig en heerlijk gebarbequed!

03/03 - 05/03 drie dagen bus (in totaal meer dan 40 uur op de bus maar wel EINDELIJK op weg naar het einde van de wereld)

06/03 El Calafate, zuid-Argentina.
Vanuit El Calafate hebben we de prachtigste gletsjer ter wereld bezocht : El Perito Moreno. Dit is officieel het mooiste natuurverschijnsel dat ik de afgelopen 5 maanden heb gezien, ik heb er geen woorden voor. Een ijsmuur van 80 meter hoog die oprijst uit een turquoise melkachtig meer en die zich over meer dan 30 km uitstrekt. Het ijs is (licht)blauw in plaats van wit, dit omdat alle andere kleuren van het licht (de andere kleuren van de regenboog buiten blauw) door het wit van het ijs worden geabsorbeerd (of zoiets).

09/03 El Chaltèn, zuid-Argentina.
'Capital del trekking en Argentina'
El Chalten is het dorp in Patagonia met de meeste en mooiste trektochten dus een perfecte plaats om te beginnen trainen voor ons vijfdaagse avontuur in Torres del Paine (waarover ik later meer vertel). Met Nikki een heel mooie maar zware wandeling gemaakt die 10 uur duurde omdat we een 15-tal km verkeerd zijn gelopen en eigenlijk gewoon twee verschillende wandelingen op 1 dag hebben gemaakt. Doodmoe maar heel mooi (het woord mooi gaat nog veel komen vrees ik :)). Vanuit El Chaltèn heb ik nog iets heeel cool gedaan: een gletsjertocht op de Viedma, de grootste gletsjer van Argentina. Met crampons onder de schoenen (ijzeren pinnen waarmee je over het ijs kan stappen) en een ijspikkel in de hand heb ik drie uur door een prachtig ijslandschap getrokken en aan het eind kreeg iedereen van de groep een Baileys met ijs van de gletsjer! Geslaagd dagje!

Ok mensen ik ben nog lang niet klaar maar ik ben het een beetje beu aan het worden en wil El Bolson verder verkennen! Morgen vertel ik het Torres del Paine avontuur!

Love you all en ik hoop dat het niet een te verward reisverslag was, die roadtrips maken het een betje moeilijk om te vertellen :-D

abrazo!