Van Xela naar Cancún (reis met Justijn)

Lieve familie en vrienden, heb na meer dan drie weken nog eens een rustig moment gevonden om mijn reisverslag te updaten! Dit wil zeggen dat de inbox van diegenen onder jullie met `een abonement` op deze site eindelijk nog eens getrakteerd wordt op een verslag van Kaat in het verre (ondertussen) México!

De afgelopen drie weken had ik een reismate, namelijk Justijn! Justijn arriveerde woensdag 17 december in Xela waar we de eerste twee dagen rustig hebben gechilled. Ik heb hem laten kennis maken met Parque Central, La Democracía, lekkere restaurantjes, gezellige barrekes, de Hollandse vrienden en vriendinnen, enz. Vrijdag hebben we de hulp ingeschakeld van een reisbureauke om onze tour door Guatemala een beetje mee vorm te geven en zaterdagnamiddag –na een heerlijke laatste maaltijd bij mijn ex-gastgezin - namen we de shuttle naar onze eerste bestemming: het betoverende Lago Atitlán.

Lago Atitlán (19 – 21 december)
Lago Atitlán is een meer dat omgeven is door bergen en vulkanen (nl. Atitlán, Tolimán en San Pedro). Rond het meer zijn een aantal inheemse dorpjes waarin de mensen elks hun eigen gebruiken en typische klederdracht hebben. We sliepen in een hotel in Panajachel, het grootste en meest toeristische dorp aan het meer maar een perfecte uitvalsbasis om met een bootje enkele andere dorpen te gaan bezoeken. De eerste dag zijn we naar Santiago geweest waar we naar Maximón (zie facebook) zijn gaan kijken. Nadien zijn we daar nog even de plaatselijke kerk binnengewipt. Het is altijd grappig om een kijkje te gaan nemen in een Guatemalteeks kerkje; als er geen kerstlampjes hangen dan zijn de beelden van de Heiligen wel aangekleed in funny veelkleurige (kappers)mantels. .Meer in het algemeen is de kerstgekte hier gewoon héérlijk. Het is zowiezo al bizar als je kerst viert in Zuiderse temperaturen maar dat in combinatie met overdreven kitsj, lampjes die valse kersttunetjes spelen, palmbomen met kerstballen en slingers,... is echt wel de moeite waard! Onze tweede en laatste dag in Atitlán bezochten we San Pedro (het coolste dorp aan het meer, bevolkt door maya’s en hippies :)) en San Marcos (het mooiste dorp, staat bekend om zijn uitgebreid gamma aan meditatie- en relaxatie-achtige cursussen die je daar kan volgen). Het mooiste wat we gezien hebben vond ik de zonsondergang; het meer en haar omringende vulkanen zijn zowiezo al betoverend en de oranje-rode gloed van een ondergaande zon maakt het helemaal af.

Lanquín en Semuc Champey (22 – 24 december)
Om 5 uur `s morgens herrinert de wekker ons eraan dat we Atitlán vaarwel moeten zeggen om onze tocht verder te zetten naar onze volgende bestemming: Lanquín. (Pijnlijk, want de vorige nacht tot 2uur op café gezeten met vrienden uit Xela die we in Panajachel tegen het lijf gelopen waren.)
Na een rit van 10 uur (en drie keer overstappen) komen we aan in El Retiro, een paradijs van een hostel in het rustige maar mooie Lanquín. Na een heerlijk Guatemalteeks dinner en een goeie nachtrust in onze ’loft’ (de dorms waren vol) zijn we 23 december met een groep jongeren uit het hostel op tour geweest naar Semuc Champey, volgens velen de mooiste plek in Guatemala (ik citeer uit de Lonely Planet :)). Het was een heel tof maar best wel zot dagje waarin Justijn en ik heel wat (durf)grenzen hebben verlegd! Zwemmen door grotten , afdalen met een touwladder in een waterval, springen van 7 meter hoge rots,... en we hebben alles meegedaan :) ! De volgende dag (24/12) hebben we een rustdagske ingelast. Het was prachtig weer dus we hebben een beetje aan het water gelegen en genoten van de zon en het prachtige domein waarin El Retiro gelegen is. Kerstavond was heel tof, zalig buffet, vele coctails, gezellige sfeer,...

Rio Dulce (25 – 27 december)
Domste idee ooit : op Kerstdag proberen rond te reizen in Guatemala (allemaal den Elvis z’n schuld, hé Justijn..). 25/12/2008 was definitely de ergste dag uit heel mijn reis tot nu toe. Zal even in een notendop vertellen wat we hebben meegemaakt:
- van 8 tot 11 in Lanquín gewacht op bus naar Cobán
- in Cobán namen we de bus naar El Rancho… maar aangezien de chauffeur een beetje vergeten was om ons daar af te zetten moesten we een heel stuk terug wandelen langs de kant van de autosnelweg (met onze baggage)
- In El Rancho op een overvol buske naar Rio Hondo
- In Rio Hondo lang moeten wachten in een buurt waar we ons niet op ons gemak voelden (vies, vies volk en de zon was al onder)
- Eindelijk de bus op naar Rio Dulce waar we om 22u aankwamen ...
- … en waar we in het ranzigste hotel dat ik ooit heb gezien zijn gestrand (we hadden betaald voor we de kamer zagen en daarna kregen we ons geld niet meer terug en ik durfde ook niet aandringen want de hotelbaas had nogal demonstratief een geweer in zijn broek zitten en zag er eerder uit als een maffiamanneke dan nen hoteleigenaar)
- En heel deze reis heb ik moeten maken met afschuwelijk veel maagpijn (dat maakte alles nog eens 10 keer zo vreselijk) want de coctails van kerstavond waren mij niet bepaald goed bekomen
MERRY CHRISTMASS !!!
De volgende ochtend zijn we meteen gevlucht uit het smerige Marilu en zijn we naar Casa Perico gegaan, een zalig hostel in de jungle dat alleen met de boot bereikbaar is. We hebben daar een aantal supertoffe mensen leren kennen waaronder de Italiaan Marco, echt te grappig voor woorden!! In Casa Perico zijn we twee nachten gebleven en van daaruit zijn we op uitstap geweest naar Livingston en de volgende dag naar een warm(waterval)bron en een Guatemalteeks kasteel (met Marco, Bram en Ilse).

Flores (28 december)
Marco, Justijn en ik zijn vanuit Rio Dulce naar Flores gereisd, in het Noorden van Guatemala. Flores is best wel een leuk stadje, het is een eiland dat met de grotere stad Santa Elena is verbonden door middel van een brug. En je kan er goedkoop eten :), 5 Q (50cent) loor een burrito in het Parque Central, we hebben daar dan ook menig maal gedineerd :).

El Remate (29 december)
El Remate is een doodkalm dorpke (enfin, een straat) dat prachtig gelegen is aan het Petén Itza – meer en het ligt op de weg naar Tikal (de gigantische maya-site en de nummer 1 bezienswaardigheid in Guatemala). We sliepen in hostel Sak Luk (lonely planet: ‘a little slice of hippie heaven’) in een heel goedkope dorm buiten onder een afdakje maar met een magnifiek zicht op het meer. Funny dorm waar ze enkel bier hadden om te drinken en twee pasta’s (vergane glorie). In El Remate gechilled aan het prachtige meer en ongelofelijke zonsondergang mogen aanschouwen (zie facebook).

Tikal (30 december)
We hadden de beslissing genomen om een tentje te huren zodat we in Tikal zelf (aan de ingang van de site) konden slapen en zo de zonsopgang mee konden pikken (die vanaf de torenhoge tempel IV echt fantastisch zou moeten zijn). Ok, zogegegd zogedaan. Maar… toen we daar aankwamen hoorden we dat het park pas om 6uur opengaat en dat de zonsopgang al om 05.40 is én dat het bovendien nog eens 40min stappen is naar tempel IV…nice. Maar ‘todo es possibile in Guatemala’ dus ik ben een beetje gaan discussieren met een van de mannen van de guardia en voor 50Q zou hij ons om 4uur ‘s morgens (als de jaguars nog volop aan het jagen zijn, brrr) door de jungle naar tempel IV begeleiden. Wij de volgende dag even opgetogen als voor onze eerste schoolreis met ons pillicht en ons rugzakske aan den ingang van de site… maar tging ni door . Hoe hard we ook gezaagd en onderhandeld hebben, de guardia die op dat ogenblik dienst had wou niet wijken en de kerel waarmee we de vorige dag ons geheime afspraakje gemaakt hadden kwam niet opdagen. Meueup meeueueueueup… Dus wij maar terug in ons tentje gaan liggen en nog twee uur gewacht tot het 6 uur was en we, samen met de andere toeristen en te laat voor zonsopgang, het park in mochten.
Afgezien van dit fratske was onze 2-daagse in Tikal een ongelofelijke ervaring , vooral de ontzagwekkende oeroude temples zullen mij voor altijd bijblijven. Ik zou hier 101 dingen over de maya`s kunnen en willen vertellen maar ik begin het schrijven een beetje beu te worden :) en jullie het lezen ook waarschijnlijk.

Flores (NYE – 1 januari)
31 december zijn we terug naar Flores gekomen om het oude jaar mooi af te sluiten en het nieuwe jaar goed in te zetten! We zijn met drie gaan eten (onze Marco was er ook bij) en nadien zijn we (met pintjes en een fleske vodkapepsi) afgezakt naar het centraal park om 12 uur te vieren. Ahja, Yoav was er ook bij, ook een vriend die we gemaakt hebben en die ook gaat reizen in het Zuiden dus die ik misschien nog ga terugzien! Twas een goei nachtje maar ik ga hier even censureren haha.

Tulum (2 – 6 januari)
De tweede dag van het nieuwe jaar staan we om 5uur smorgens gepakt en gezakt voor ons hostel te wachten op de bus die ons (via Belize) naar México zal brengen. In één dag zijn we gereisd van Flores naar Tulum, een dorp aan de Carraîbische kust van México (staat Quintana Roo) waar we de laatste dagjes van Justijns reis al pattend op het strand willen doorbrengen. We arriveerden om 21u in Tulum en... alle ho(s)tels waren vol. Dus moesten we op het strand slapen. Maar het was best nog wel een heel grappig nachtje want we zijn bij Méxicanen in een strandhut beland en het was uiteindelijk 5uur eer we – uitgeteld en lichtjes beschonken :) - in ons slaapzakske kropen en op ons ‘camarena’ (bed van zand) neerstreken. Bienvenida en México :) !
We hebben op het strand gelegen (spierwit zand en turquoise zee, nog nooit in zo’n zalige zee gezwommen), we zijn de Tulum-Mayasite gaan bezoeken en we hebben deelgenomen aan een geleide tour naar de fantastische Mayasite Chichen-Itza en een post-koloniaal stadje Valladolid. Dat was Tulum in een notendop :).

Cancún (7 – 8 januari)
De laatste dag van Justijn zijn reis brachten we door in het hypertoeristische Cancún waar alle dikke en domme Amerikanen op hun luie krent aan het strand gaan zitten en zich blauw betalen aan smakeloze maar peperdure hotels. We hebben een uitstapje gemaakt naar deze hotelzone (zelf verbleven we in een leuk hosteleke vlak bij de bushalte en meer in het authentieke Cancún) en ik beleefde echt efkes een cultuurshockse : Hard Rock Café, Hooters, meeegashoppingcenters, Star Bucks, … Heel anders dan Guatemala, datis het minste wat je kan zeggen.
8 januari tenslotte is Justijn op het vliegtuig naar Brussel gestapt en ik naar Mexico City, klaar voor weer een nieuwe episode in mijn lange avontuur! Ik verblijf nu ondertussen drie dagen in Tepoztlán bij Lilly (verre familie) en ik ben hier echt met mijn gat in de boter gevallen! Heb al veel gezien, geleerd, heb voor de eerste keer in drie maand een zalig warm bad kunnen nemen en slaap in mijn eigen kamer onder een donsdeken :). Maar goed, het is genoeg geweest voor vandaag, volgende keer meer.

Proficiat beste lezer als je aan het eind bent geraakt :)! Ik weet het, tis ne laaange post geworden maarja we hebben dan ook veel gedaan hé (en als ik geen maximum aantal tekens krijg zoals in de univ weet ik van geen ophouden)

Adios amigos! Hasta pronto!