The story continues...

Eerste dag in Laos al achter de rug. Hoog tijd om onze laatste weken thailand (en onverwacht enkele dagen Myanmar) vast te leggen. Zoveel indrukken op korte tijd, het is echt waanzinnig intens en vooral ook zeer zalig. We verkeren beide nog steeds in goede gezondheid, dus dat zit nog snor!

Ik zal beginnen vanwaar Kaat vorige keer geeindigd is en van elke bezochte plek onze indrukken zo goed mogelijk proberen weer te geven. Moeilijke opgave, aangezien we al zoveel onbeschrijflijk mooie tempels, steden, natuur gezien hebben. Onderweg denk ik vaak hoe ik ervaringen wil beschrijven op onze blog, maar als het er dan op aan komt is alles natuurlijk weer weg... Dus lees dit verslag en beeld je alles nog 10 keer zo zalig in :)

Sukhothai:

Na ons bezoekje aan het internet cafe, wat beetje langer was uitgevallen dan gepland, begeven we ons naar de historische stad, aanvankelijk onderdeel van het grote Khmer-rijk, uiteindelijk de eerste hoofdstad van het onafhankelijke Thaise rijk... Een groot park met om ter mooiste tempels in de Khmerstijlm, waar we beide ondertussen fan van geworden zijn... Ankor Wat in het klein. Daar aankomen blijkt het park al te gaan sluiten, wat onze planning wel degelijk in de war brengt aangezien we de volgende dag 7u30 onze bus naar Pai willen halen. Na een babbeltje met een vriendelijk f ietsverhuurdstertje blijkt dat je na sluitingstijd gewoon binnen mag, je hoeft enkel niet te betalen, meevallertje dus, gewoon even wachten tot het park echt sluit. Thaise logica :)We huren een fiets en genieten van een mooie zonsondergang in dit mooie tempelparadijs. Volgende morgen staan we om 6u op om de Buddha on the moutain nog uit te checken en hop, om 7u30 zitten we zoals gepland op de bus. Het leven kan toch makkelijk gaan...

Pai:

Tijdens de busrit zien we het uitzicht geleidelijk veranderen van het vlakke Thailand dat we tot nu toe gewend zijn naar groene berglandschappen. Aangekomen in Pai ontmoeten we Boy, een Thaise jongen die we ontmoet hebben in Katchanaburi, die werkt in Pai (zilveren en stenen armbanden maker, spijtig genoeg iets boven ons budget) en ons meteen eem zalig guesthouse kan aanraden, megabamboohut aan de rand van de rivier voor maar 200 Baht voor 2 (5euro). Het geluk lacht ons dus weer toe. Pai is een gezellig klein stadje, vol gezellige barretjes en restaurantjes, omgeven door prachtige bergen. Een plaats om tot rust te komen. Volgende dagen huren we een brommer en verkennen zo de omgeving: klein maar fijn watervalletje, waar we even de tijd nemen om te relaxen; prachtige Canyon; verbindingsbrug met Chiang Mai ten tijde van de oorlog; viewpoint, waar we nog maar eens genieten van de mooie zonsondergang en nog zoveel meer. Ook wagen we ons aan een zeer rustige, korter dan verwacht, maar zeer mooie bambooraft en geven we toe aan het verlangen eindelijk eens op een olifant te zitten.Ik zet hier zo snel mogelijk de fotos van op facebook, zo kan je zelf het fungehalte inschatten ;)

Op een avond worden we door Boy uitgenodigd mee te BBQen samen met zijn vrienden, die samen een schoenenkraampje hebben. Weer een voorbeeld van de Thaise gastvrijheid, waar we tot nu toe echt al veel mee in contact gekomen zijn. Thai style weliswaar, wat inhoudt: vuur maken, veel vlees kopen en heel de avond snibbelfestijn :) Toch even onze westerse invloed laten kennen en slaatje gemaakt en toastjes gaan kopen, zeer gezellige avond, waar we indruk hebben kunnen opdoen hoe de plaatselijke mensen daar leven.

Door de steeds maar hardere en langere regenbuien, Pai vroeger verlaten dan gepland. Onze brug naar ons guesthuisje was voorlaatste avond zelfs weggespoeld! Ook ons brommeruitstapje naar een dorpje verder, waar we wilden overnachten is letterlijk in het water gevallen. Na 30 km zalig kroezen door de kronkelende wegen werden verrast door een grote onweersbui, die ons meer dan 3 uur vastzet onder klein bamboodakje om dan uiteindelijk met hangende pootjes terug naar Pai te keren omdat het te laat is om nog verder te gaan.

Chiang Mai:

Chiang Mai, weer wat groter stadje, waarvan de oude stad nog gedeeltelijk omwald is met stukken muur van 700 jaar oud. Hoewel een hoofdstadje van een provincie nog steeds veel groen, wat een aangenaam sfeertje met zich meebrengt.

Oke, ik ben wat te veel aan het uitweiden precies. Ik zal daarom ingaan op maar 1 van onze grote activiteiten in Chiang Mai, namelijke een dagje koken op een organisch boerderijtje, dat gerund wordt door een vriendelijk Thais koppel met een zesjarig dochtertje. Om half negen worden we aan onze guest house opgepikt door Sammy, een funny guy, zoals hij zichzelf omschrijft, wat later ook blijkt te kloppen :) In zijn busje wachten al 8 andere backbackers, die net zoals ons een beetje meer willen leren van de thaise keuken. Onze eerste stop is een lokaal marktje, waar Sammy zijn vrouw ons opwacht om ons wat thaise kruiden en groentenkennis bij te schaven. Zo ontdekken we dat de ontelbare padden, die savonds over het wegendek kruffelen niet enkel dienen om je snachts de stuipen op het lijf te jagen, door zich geniepig voor je voeten te leggen (al een geluk nog nooit eronder), maar dus ook dienen als Thais tussendoortje. Ook leren we eindelijk de namen van alle lekkernijen die we ondertussen geproefd hebben maar tot dan nog niet konden benoemen. Na dit marktbezoekje begeven we ons naar de farm, waar we direct getrakteerd worden op een rijskoekje met koffie. We krijgen elk onze eigen pletpot met bijbehorende pletter voorgeschateld om daarin onze eigen gekozen currypaste fijn te stampen. De kookles kan beginnen. We mogen elk een vijtal van onze lievelingsgerechtjes klaarmaken. Na het fijnstampen van onze curry (wat eigenlijk wel zwaar werkje is, kruiden fijnmalen tot ze smeuige pasta vormen) wagen we ons naar de keuken, waar we elk aan ons eigen vuur onze drie eerste gerechtjes klaarmakem (voor mij was dat een rode curry, coconut milk soep en kip met cashewnoten). en daarna kon het eetfestijn beginnen :) mmmmmmmmmmmm nog lekkerder dan in de restaurantjes, om toch maar even te stoeven. Na eem verkwikkend hangmatdutje was het tijd voor het leren van de apetizers en het dessert ( ik spring rolls en sticky rice with mango, kaat papaya salad en banana en en coconutsoepje). Terug etenstijd en om 6u savonds werden we terug gedropt bij ons guesthousje, waar we ons goed gevuld al ploffend op ons bedje lieten vallen en even de tijd namen om te verteren. Een geslaagd dagje dus :)

Ecolodge

Na dit stadsbezoekje van enkele dagen vonden we het weer tijd om ons wat meer in de natuur te begeven. Kaat had een folderke gezien van een ecolodge in de bergen 70 km meer ten noorden, waar men nog op hout kookte, minimum vam electriciteit had en waar je de jungle dmv trekking kon verkennen. Dit leek ons de ideale manier om weer even tot rust te komen in de natuur. Zo gezegd zo gedaan. We bellen de eigenaars. die komen ons de volgende dag op een bepaalde plaats in de buurt afhalen om zo met hun auto de laatste 15 de bergen in te rijden. Wat echter niet op het foldertje stond was dat de laatste km te voet moest gebeuren. Oke 1 kmtje, dat is niets dachten we eerst. Toch niet zo evident ondervonden we al snel, zo beladen met twee rugzakken (grote langs achter, kleine langs voor) op een klein kleipadje, dat glibberig gemaakt werd door de regen die onze tocht ook nog eens wat 'aangenamer' maakte. Kaat eerst geprobeerd op haar sleffers, dan toch maar blote voeten om dan toch maar haar sportschoentjes (zonder grip) te proberen, wat oke al iets beter ging, maar ver van ideaal was.
Maar dit alles was zeker de moeite waard. Eens op de top worden, kunnen we al eerste, hoewel zeer regenachtige, indruk opdoen van het mooie uitzicht en krijgen we bugalow tot onzer beschikking, met groot bed en goed uitgerust badkamertje. We spelen nog een kaartspelletje en na een heerlijk door Noi (vrouw van eigenaar) op hout bereidt avondmaal (echt waar hoe ze dat klaarspeelt, 3 verschillende gerechtjes, en rijst, op 1 vuur! Chapeau!) kruipen we ons bed in en genieten van een heerlijke nachtrust.

Winai en Noi, zo heetten de eigenaars. Winai een kleine, energieke Thaise man van achter in de vijftig. Noi, een superlieve zorgende vrouw van 38 jaar. Echt een koppel dat hun evenwicht goed gevonden heeft. En aangezien er momenteel geen andere gasten zijn, krijgen wij hun onverdeelde aandacht :) Noi leert ons koken op een houtvuurtje (wegens slechte weer konden we niet nr buiten) en neemt ons, als het later wat opgeklaard is, mee op een kennismakingstochtje in de jungle. Deze keer uitgerust met een bamboostok op het uitschuiven tegen te gaan. Hielp heel goed, maar niet goed genoeg. Toen we onverwacht ander 'weggetje' (lees: iets wat er uitziet als een padje, maar dat eigenlijk niet is, maar gewoon niet helemaal dichtgegroeid is) moesten zoeken wegens omgevallen boom, toch twee keer heel onelegant het pad verdergezet op mijm poep ipv op de voeten zoals normale memsen :)
Weer een dagje verstreken en na gezellig avondje met weer heerlijk eten, terug tijd om de kaars uit te blazen ( letterlijk hier).
Volgende dag lieten ze ons nog het plaatselijk Akha dorpje (tribe, origineel afkomtig uit Tibet, en nu weid verdeeld in Thailand, Myanmar, Laos...) en ons ecolodgeavontuur zat er spijtig genoeg op. Verplicht, want volgende dag verviel ons visum en moesten we Thailand wel verlaten. Anders hadden zeker langer gebleven. Zon rust vind je op niet veel plaatsen meer.

Ik rond dit verslagje nu af en ik probeer Myanmar en een eerste glimp van Laos in een volgende post te beschrijven. Zeer anders, en ook zeer indrukwekkend.

Veel groetjes,

K en A