Een teentje in Myanmar en eerste dagen Laos

Goed, we houden onze pen nog even schrijvende om jullie ons Myanmaravontuur toch ook nog even te gunnen. ;) Na onze ecolodge-ervaring begaven we ons naar de grenspost in Mai Sai om zo toch paar daagjes Myanmar mee te plukken. We waren nu zo dichtbij en onze nieuwsgierigheid naar dit land (zo onderdrukt geweest door de regering (en nog steeds merkten we), maar ook bekend om zijn erorm rijke natuur) was te groot om dit naast ons te laten liggen. We hadden er echter niet op gerekend dat dit land binnen geraken mss wel eens niet zo gemakkelijk zou zijn als we nu in Thailand gewend waren. Wat bleek was dat je aan die grenspost enkel in naburig stadje Tachileik mocht verblijven. Wilde je verder dan dat, naar Keng Tung bvb.( een 180km verder) zoals wij in ons hoofd hadden, had je een gids nodig. Oke, cava, een paar dagen in het gezelschap van een gids, nog beter, kan die ons alles leren van de plaatselijke bevolking. Er zat natuurlijk een addertjes onder het gras. Elke dag een gids, betekent elke dag 1000 Baht. Hmm die vier daagjes Myanmar, die we in ons hoofd hadden, zouden dan toch een iets te duur grapje worden. Wat nu, dan maar gewoon dagje Tachileik en eerder naar Laos? Maar we zijn hier nu... Oke compromis... 1 avond Tachileik en drie dagen gids, waarvan de laatse 'maar' 700 Baht zou kosten. Hij moest ons wel beloven ons de beste en mooiste plekjes te laten zien.

Vanaf je de grens oversteekt merk je direct het verschil met Thailand. De bevolking is merkbaar armer, de wegen veranderen van cement naar aarde en de kookwijze van de curries verschilt ook (ook zeer lekker, maar zwaarder en blijkbaar kan mijn maagje dat toch niet zo goed aan) Echt een zot gevoel, aangezien je aan de overkant van de rivier Thailand zelfs nog kan zien. De eerste avond In Tachileik dus zijn we door een vriendelijke oude man rondgeleid, die duidelijk zijn eigen manier van denken had ontwikkeld en het niet echt hoog op heeft van de regering, wat een zeer gevoelig onderwerp is. Er met buitenlanders over praten is echt not done. Volgens ons gidsje van de komende dagen wordt je zelfs gefolterd als je wetten overtreed (deze is dan weer wel wat een angsthaas, waardoor de waarheid wrs zoals altijd wat meer in het midden ligt). De bevolking denkt echter dat deze man wat zot is, dus zien ze hem niet als gevaar.

Onze twijfel over onze uitstapbeslissing verdween meteen toen we onderweg in de bus richting Keng Tung de natuurlijke omgeving konden aanschouwen. Zoveel groen, nog zo weinig verbouwd, een grote weg, af en toe een dorpje en voor de rest natuur, natuur, natuur... Prachtige rijstvelden, van fel (nog zeer jonge rijst) tot donkerder (klaar om te oorgsten) groen. Ook door een dorpje gereden dat gertroffen was door de aardbeving van 25 maart, wat dan ook weer de andere, armere kant laat zien. Iedereen was in de weer elkaar te helpen met huizen opbouwen en wegen terug in orde te brengen. Hoewel ons gidsje ons na een tijdje met zijn overbezorgdheid ( bang voor de regering) en toch ook beetje door zijn gestotter heeft geirriteerd, hij heeft zijn belofte gehouden. Wij hebben echt authentieke 'Tribal villages' bezocht, echt verstopt in de bergen, waar we de levenswijzen van deze mensen echt van dichtbij konden ervaren. Een enorm verrijkende ervaring. Ook heeft hij ons ingewijd in plaatselijke gebruiken, plaatselijke specialiteiten van eten, de belangrijkste monumenten en de lokale markt. Wederom hier zullen de vele fotos die we getrokken hebben ons verhaal versterken. Conclusie van de dag: weer een ervaring bij en blij dat onze nieuwsgierigheid het rationeel denken (weinig tijd veel geld) overwonnen had ;)!

Terug in Thailand aangekomen, nog een nachtje in Thailand geslapen,
nog eens bewust genoten van het overheerlijke Thaise eten, en volgende dag richting Laos.

Nu al een dag genoten van Laotiaanse goede weer. Na al de regen van voorbije weken, waren we al vergeten hoe sterk het zonnetje hier is... Deze morgen dus op fietstocht vertrokken om omgeving te verkennen zonder ons in te smeren. Gevolg: twee rode kreeftjes, die morgen op hun trekking nog gaan afzien. Kaat heeft ondertussen wel trekschoenen aangeschaft, wat het trekproces wel wat makkelijke zal maken :) Echte Birma Army shoes, van welgeteld 2 dollar. Laos is op eerste gezicht super mooi land en we zijn er klaar voor dit land en al zijn geheimen ook helemaal te ontdekken.

We genieten verder.